Materiały

ZnAl

Stop cynku z aluminium lub stop cynku z aluminium i miedzią.
Jako dodatki stosuje się jeszcze mangan, magnez i tytan. Przeznaczony jest do wykonywania precyzyjnych odlewów i do obróbki plastycznej. Używany m.in. do produkcji gaźników samochodowych i motocyklowych, panewek łożysk ślizgowych oraz elementów armatury i innych. Wykorzystywany do produkcji akcesoriów drzwiowych. ZnAL charakteryzuje niestałość wymiarowa będąca wynikiem naturalnego starzenia.
Nazwa tworzywa jest skrótem, utworzonym od symboli pierwiastków chemicznych: Zn (cynku) i Al (aluminium).

Mosiądz

Stop miedzi i cynku zawierający do 40% tego metalu. Mosiądze mogą zawierać także dodatki takich metali jak ołów, aluminium, cyna , mangan, żelazo i chrom oraz krzem. Topi się w temperaturze ok. 1000°C (zależnie od gatunku).
Mosiądz ma kolor żółty (złoty), lecz przy mniejszych zawartościach cynku zbliża się do naturalnego koloru miedzi. Stop ten jest odporny na korozję, ciągliwy, łatwy do obróbki plastycznej. Posiada dobre właściwości odlewnicze.
Mosiądze stosuje się na wyroby armatury, osprzęt odporny na wodę morską, śruby okrętowe, okucia budowlane, klamki. Na elementy maszyn w przemyśle maszynowym, samochodowym, elektrotechnicznym, okrętowym, precyzyjnym, chemicznym. Jest on wytrzymalszy od brązu, ponieważ zawiera cynk nadający mu twardość. 
W normalnych warunkach eksploatacji mosiądz wykazuje dobrą odporność na korozję atmosferyczną i w wodzie. Jednak w miękkiej, zawierającej chlor wodzie mosiądz podlega procesowi odcynkowania. Mosiądz jest także narażony na mechanizm korozji zwany sezonowym pękaniem.

Stal nierdzewna (znana także pod nazwą INOX)

Stal odporna na działanie czynników atmosferycznych, rozcieńczonych kwasów, roztworów alkalicznych i podobnych. Nierdzewność stali uzyskuje się poprzez zwiększoną zawartość chromu. Im większa zawartość chromu, tym większa odporność stali na korozję. Zwykle stosuje się od 12% do 25% chromu. Zwiększona zawartość węgla także wpływa na wzrost nierdzewności stali, lecz zbyt duża jego zawartość powoduje kruchość stali. Stale nierdzewne podlegają obróbce cieplnej, hartowaniu i odpuszczaniu.
Polska Norma PN-XX/H-86020 podaje szereg stali nierdzewnych, między innymi oznaczane symbolami OH13 (stal ferrytyczna z domieszką 13% chromu), 1H13, 2H13, 3H13, 4H13, H18, H17N2, 2H17N2, 3H17M.
Stali nierdzewnych używa się na zbiorniki na wyroby z ropy naftowej, niecki basenów pływackich, kolumny rektyfikacyjne, instalacje w przemyśle koksowniczym, łopatki turbin parowych, armaturę przemysłową i domową, narzędzia medyczne, sztućce, instalacje w przemyśle spożywczym, takielunek i okucia budowlane, okucia żeglarskie itp.